Thuis

Al vliegend schrijf ik nu toch nog maar een paar woorden. Madeira is een byzonder land. Het is erg groen en vol met bloemen. Het is een vulkanisch eiland. Gelukkig niet meer actief, zoals op IJsland. Hoewel het landschap er wel uitziet als op IJsland, alleen met veel meer begroeiing. Ruige bergen van basalt en ander lava gesteente en lava as. Overal lopen levada s .Dit zijn kanaaltjes, waarin het regenwater wordt opgevangen en over grote delen van het land wordt verspreid en dat zorgt dat het land er zo groen uitziet. Het is een prachtig irrigatiesysteem.
Gedurende deze reis hebben we meerder van deze levada s bewandeld. Soms langs een mooi breed pad, dan weer langs zeer smalle paadjes, met onmetelijke dieptes naast ons. Soms door een sprookjesachtig bos en dan weer langs open hellingen begroeid met varens.
De laatste dag hebben we de hoogste pek van Madeira beklommen, de Pico Ruivo (1862 m). Gelukkig scheen de zon toen nog net en hadden we een prachtig uitzicht over het hele land. Daarna liepen we uren in de wolken. De tocht eindigde met een spectaculaire wandeling over een steile trap over een kam, en ons eindpunt was Pico de Areiro. s Avonds hadden we nog een feestje, het bleek dat er in het eerste weekend van September altijd een groot feest op Madeira plaats vindt, waar elk dorp aan meedoet. Wij dus ook. Lekker eten, drinken en dansen.
Nu ben ik onderweg naar huis. Madeira is me goed bevallen. Toch mistte ik wederom de ruigheid en puurheid van IJsland en Alaska. Over 2 maanden mag ik weer naar Nieuw Zeeland. Maar nu eerst lekker naar huis. Ik heb daar nu heel veel zin in. 4 reizen in 1 zomer is best veel.
Nu ben ik weer thuis. Voorlopig even geen gereis. Mijn volgende reis is naar Nieuw Zeeland in November en misschien mag in october ook nog een reisje begeleiden. Voor nu:
Iedereen bedankt voor het lezen en de lieve groetjes, Leela
Tot een volgende keer.